Ἀλέκτωρ

(έκαιγε ζωή σκυφτός κάτω απ' το φόβο έμπαζε απ' όλες τις ουλές μνήμες ολόκληρες κι απουσίες - πού βρέθηκαν τόσες απουσίες τόσες πολλές ήττες αμέτρητες πού βρέθηκαν ήταν πελώριες κι αγριόσχημες πώς χώρεσαν όλες μέσα σε μια ισοπαλία... μετά χάθηκε το μυαλό του κάπου στις εσχατιές τού χρόνου είπαν οι συγγενείς μπορούσε πια να χορεύει ανέμελος όμως δε χόρευε είχε γίνει ο ίδιος ένας χορός όρθιος είμαι έλεγε μηδέν ετών μεταξωτός...