Ἀλέκτωρ

Ίσως έπρεπε κι εγώ να πιάσω δουλειά στη γνωστή αλυσίδα αδιαφορίας. Ένας ρεαλιστής θα μάς έλεγε τώρα πως τα παιδικά όνειρα δεν είναι τίποτα άλλο παρά βιτσιόζες πυγολαμπίδες που μασουλάνε το σκοτάδι° το οποίο μαζεύουμε στάλα στάλα σε όλη την ενήλικη ζωή μας. Όμως δες την Ιαχή, κατήντησε ερπετό, δηλαδή πέταξε το πρώτο και το τελευταίο γράμμα της για να χωράει στο μετρό και να' χει δικαίωμα ψήφου. Ίσως να έπρεπε να πιάσω δουλειά στη γνωστή αλυσίδα αδιαφορίας αλλά  μ' αρέσει να χειροκροτάω με τα μάτια.

E. Μύρων