Τετάρτη 17 Μαΐου 2017

Ἐντός ἑαυτοῦ





ἡ τέχνη τοῦ γλύπτη εἶναι αὐστηρή·
στὴν ἄκρη τῆς ξυραφένιας του σμίλης 
ἔχει καθαρὴ τὴν Ὀμορφιά.

Στὸ μέτωπο, ποὺ πρῶτο ἀντανακλᾶ τὸν ἥλιο, 
μαζεύει ἀνέπαφες καὶ κατεργάζεται τὶς ἀχτίδες.
Ἀνεπηρέαστος ἀπὸ τὰ γήινα, ἔγκλειστος
σκαλίζει ἀπὸ μέσα τὶς ἐμπειρίες.

Ἀπὸ τὶς πρῶτες κιόλας πτυχὲς φαίνεται, 
ἄν ὑπάρχει ἡ Ὀμορφιὰ στὸ ἔργο του.
Ἀρμονικὴ ροὴ στὶς αὐλακώσεις.

Ἀπ'την ἀρχὴ ἀσχημίζει τὸ μέτωπο 
ἀπὸ χαρές πλαστὲς κι ἀπὸ κάλπικα χείλη. 


Ε. Μύρων, Μάιος 2017