Κυριακή 12 Ιουνίου 2016

Ο αετός, καθώς λένε...



Ο αετός, καθώς λένε, πρέπει τον πόνο να υποστεί
μισό χρόνο, για να ξαναγεννηθεί.
Στη φωλιά του χτύπος σε πέτρα ν' ακουστεί
ώσπου το ράμφος του αποκολληθεί.

Του λείανε τα νύχια ο καιρός
και τα φτερά του τα 'κανε βαριά,

Μα αρκεί τον πόνο με παλικαριά
να αντέξει - και πάλι κραταιός
θα 'ναι, κυρίαρχος των ουρανών
νικητής των πιο δύσκολων μαχών.


Ε. Μύρων, 6/2016



Ο μύθος λέει πως ο αετός "στα σαράντα του χρόνια αναγκάζεται να πάρει μια απόφαση, αν θέλει να ζήσει άλλα τριάντα." Να αλλάξει ράμφος, νύχια και φτερά, μέσα από μία επώδυνη και μακρόχρονη διαδικασία.

Η ζωή λέει πως όποιος στον πόνο, στην αναποδιά, στα δύσκολα, στην ανηφόρα, στη συμφορά δεν το βάλει κάτω αλλά με θάρρος και δύναμη υπομείνει και αντέξει, θα βγει από όλα αυτά καλύτερος, πιο δυνατός, πιο προικισμένος με απαραίτητα για τη ζωή εφόδια, πιο συνειδητοποιημένος, πιο Άνθρωπος.

Η ζωή λέει πως κάθε πρωί καλά θα κάνουμε να ξυπνάμε με ανανεωμένη διάθεση, καινούργια μάτια για τα θαύματα γύρω μας, τουλάχιστον ένα νέο στόχο, που θα βάλει φωτιά στο μυαλό και την καρδιά μας και καινούργια όνειρα, που θα μας στείλουν ψηλά.

Η ζωή δεν υπόσχεται "άλλα τριάντα χρόνια".

Υπόσχεται όμως, σε όποιον πάρει τη δύσκολη απόφαση να μην αφεθεί στο βάρος του χρόνου, της φθοράς και των συνθηκών, την ανοδική και περήφανη πορεία του αετού.

Χάλκη, Ιούνιος 2016