11:10 μ.μ. -
Ε. Μύρων
Δεν υπάρχουν σχόλια
Φόβος
Ὁ φόβος εἶναι πλέγμα·
καὶ συνεχῶς ἀπλὼνει...
Ὁ μόνος φύλακας ἐγώ·
σ΄ ἀπαίσιο στρατώνα κι ἀδειανό,
ποὺ ὅλο μεγαλώνει. -
Τ΄ ὄνειρό μου εἶν’ ἐδῶ
θαμμένο - σφραγισμένο
οὐρλιαχτό
μὲ μόνιμη περόνη.
Ἀπὸ πάνω του περνῶ
στὶς περιπόλους, σὰ σκιὰ ποὺ ἔρπει
στὴ λάσπη καὶ τὴ σκόνη,
‘’Νὰ σ’ ἐμπιστεύομαι;’’ ρωτῶ,
‘’Βεβαίως’’ μ’
ἀπαντά, καὶ πιὸ βαθιὰ
μὲ μαχαιρὼνει…
Ε. Μύρων - 7/2017
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου