12:45 π.μ. - Δεν υπάρχουν σχόλια Βήματα απορίας ακούω τις ληγμένες προσευχές των περαστικώννα στάζουν καμιά τους δεν περνάει τον ηλεκτροφόρο φράχτη του μυαλού μουγεμισμένος απουσία ως το μεδούλι κατάκοπος από την αδράνειαεπιστρέφω με ξυπόλυτη σκέψη σε μένα όλο και λιγότερος δεν κόλλησα σε κανένα λογοτεχνικό συνάχι πονάνε τα χειροκρότηματα πάνω στα πληγώματακρεμάω στην απλώστρα το πρόσωπο μου να στεγνώσει οι γείτονες ισιώνουν τη σημαία με το σπέρμα τουςένα λεμόνι σαπίζει στον υπόνομο κιτρίνισε ο αέρας στα πνευμόνια των μελλοθάνατων έλαπες μου πόσο ακρίβυνε το γάλα στο σούπερ μάρκετ Ε. Μύρων - 4. 2020
1:59 π.μ. - Δεν υπάρχουν σχόλια Άτιτλο κανείς δεν περνάει τα ηλεκτροφόρα σύρματα του μυαλού μου η λάβα έγλυψε την πόρτα δεν έφτασαν τα λόγια μου τα πρόλαβε το τσεκούρι άφησα την αφή μου στη χειραψία με τα κάρβουνα
1:28 π.μ. - Δεν υπάρχουν σχόλια Ημερολόγιο Κάθε μέρα σβήνω απ’ το ημερολόγιο τις μέρες που περνάνε εκτός απ’ τις μέρες που λείπεις αυτές δεν τις σβήνω, δεν τις έζησα. Ε. Μύρων - 3/2020
1:27 π.μ. - Δεν υπάρχουν σχόλια Βαλίτσα επιβίωσης Μέσα στη βαλίτσα επιβίωσης έβαλε αρκετά παιδικά χαμόγελα, ένα περιδέραιο της άνοιξης, ένα ειρηνικό φεγγάρι, ένα ζευγάρι μυρωμένα φτερά και τη λάμψη της αγκαλιάς. Αυτά είναι τα απολύτως απαραίτητα, είπε. Ε. Μύρων - 3/2020