Μετά τὸ
πέρας τῶν εορτών
καὶ τῶν μελιρρύτων καὶ
θαυμασίων εὐχῶν
τοῦ μητροπολίτου
περί ὀπῶν εἰς τήν γαστέρα κάθε
κρεατοφάγου,
ας θυμηθούμε τό ''Πρωτοχρονιάτικο'' τοῦ Κώστα Βάρναλη.
Ἀκολούθει ένα ἀπόσπασμα χειρογράφου,
ὅπου εντός τῆς
παρενθέσεως εἶχε γράψει
«Όταν ἡ Ἱερᾷ Σύνοδος ἀφόρισε τούς μαλλιαροκομμουνιστές»...
Σαράντα σβέρκοι βωδινοὶ μὲ λαδωμένες μποῦκλες
σκεμπέδες σταβροθόλωτοι καὶ βρώμιες
ποδαροῦκλες
ξετσίπωτοι, ἀκαμάτηδες, τσιμπούρια καὶ κορέοι
ντυμένοι στὰ μαλάματα κ᾿ ἐπίσημοι κι ὡραῖοι.
Σαράντα λύκοι μὲ προβιὰ (γι᾿ αὐτοὺς χτυπᾷ ἡ καμπάνα)
καθένας γουρουνόπουλο, καθένας νταμιτζάνα!
Κι ἀπὲ ρεβάμενοι βαθιὰ ξαπλώσανε στὸ τζάκι,
κι ἀβάσταγες ἐνιώσανε φαγοῦρες στὸ μπατζάκι.
Ὄξ᾿ ὁ κοσμάκης φώναζε: «Πεινᾶμε τέτοιες μέρες»
γερόντοι καὶ γερόντισσες, παιδάκια καὶ μητέρες
κ᾿ οἱ τῶν ἐπίγειων ἀγαθῶν σφιχτοὶ νοικοκυρέοι
ἀνοῖξαν τὰ παράθυρα καὶ κράξαν: «Εἶστε ἀθέοι».