Ἀλέκτωρ

Φορώντας τα καλά μου στην ψυχή

- ξέρετε, το ακριβό μου σύννεφο, 

όσα μου 'κλεψαν άσματα, 

και το στραβό μου καπελάκι - 

χαλεύω παρθένο οξυγόνο

στο γιαπί της ποίησης, 

       πίσω απ' την πλάτη

           τής κυρά γραμματικής

που ναρκώνει τις λέξεις

και σ' ένα υπόγειο γεμάτο με λουλουδικά

από παλιά σκοτάδια

τις κρατάει.