Χαρακιές
Άνοιξα το παράθυρο ένα πρωί
και βρήκα σκιές να παλεύουν
κουρασμένες απ΄το ξενύχτι και το αλκοόλ
μπερδεμένες με τις νότες του δρόμου
τρέκλιζαν, παραπατούσαν.
Κι από τον καυγά
ξόφαλτσες μαχαιριές
άφησαν χαρακιές στους τοίχους.
Βάθια αποτυπώματα.
Και το παράθυρο πλέον
τρίζει κι ανοίγει με δυσκολία
τις ωραίες πρωίες.
Ε. Μύρων, Σεπτέμβριος 2016
ξόφαλτσες μαχαιριές
άφησαν χαρακιές στους τοίχους.
Βάθια αποτυπώματα.
Και το παράθυρο πλέον
τρίζει κι ανοίγει με δυσκολία
τις ωραίες πρωίες.
Ε. Μύρων, Σεπτέμβριος 2016
1 σχόλια:
χαρακιές ή αμυχές στη ψυχή , στην καρδιά , τόσο βαθιές που το αίμα κάνει σταμπα .....εκεί έξω γίνεται η χαρακιά το βλέπεις και ψάχνεις πάντα να βρεις τι ειν αυτό που σε πλήγωσε..μέσα απ τις σκιές .....απίθανο κείμενο...
Δημοσίευση σχολίου