Τρίτη 18 Οκτωβρίου 2016

1:12 μ.μ. - 1 σχόλιο

Ένα γραπτό

Ένα γραπτό να πάρει τον πόνο
Να βγουν οι λέξεις μία - μία

σαν ακίδες από την καρδιά


Να πάρει τις μαύρες σκέψεις
να τις γδάρει από το μυαλό
να το αφήσει ματωμένο αλλά ήσυχο

ένα γραπτό να πάρει το βάρος
αυτό το βάρος στα πόδια
αυτό το βάρος στο μέτωπο

Γράψτε επιτέλους, Ποιητές, το παυσίλυπο!
Γράψτε την Αγάπη, να τη διαβάσουμε να ζεσταθούμε
Γράψτε τη φωτιά, να βράσει η κατσαρόλα του κόσμου
τη σούπα της συμπόνοιας,
μαζέψτε μας σε έναν κύκλο,
σώστε μας
Δείξτε μας με τα μελανωμένα δάχτυλά σας το δρόμο
ή ανοίξτε τον
ή δείξτε μας πώς ανοίγει κανείς δρόμο

Ανάψτε ένα φως
Το Φως
Φωτίστε τα πρόσωπά σας - και την τελευταία μας ελπίδα


Χάλκη

1 σχόλια:

Ω! Πόσο κρίμα Χάλκη του χαλκού.
Του κόσμου το βάρος συνάζοντας, η αιχμή του φτερού μου τσακίστηκε...
Τί να προκάνω, με τα δάχτυλα στρεβλά και ασπαίροντα, για του κόσμου τον πόνο να γράψω?


Χαίρομαι που σε διαβάζω Χάλκη!!!!!!