1:17 μ.μ. -
Δεν υπάρχουν σχόλια
Μὲ προσοχὴ τὸ κενό, εἶναι εὔθραυστον..
Ἕνα λιβάδι γεμάτο
ἀπαλὲς ρωγμές:
πρόσεχε πῶς πατᾶς
μὲ ὅλο σου τὸ βάρος
μαζεμένο στὴν ψυχή.
Ξεφορτώσου
χαρὰ καὶ λύπη
μὲ τὴ γενναιότητα ἑνὸς ρίψασπι.
Τί χλαμύδες τί χλαμύδια;
Κι ἄς ἔχεις πόλεμο στ' αὐτιά.
Μπαίνεις ἀκάλεστος
βγαίνεις καλεσμένος,
με ἀνακατεμένα τὰ μυαλά
ἀπὸ τὸν ἴλιγγο
καὶ καλοσιδερωμένες τὶς κραυγές.
Ἡ ἀυπνία τοῦ Σιοράν
ἐξόρυξε τὶς μαγγανείες τῆς βούλησης -
εἶναι γυμνό
τὸ πανηγύρι.
Εἴμαστε τρόφιμοι τοῦ Λόγου.
Ἤ τὰν ἤ ἐπὶ τὰς λοιπόν.
Τὸ κεφάλι
κουφὸς μαέστρος
χωρὶς ἥλιο στὴ μοίρα,
ἡ καρδιά
λύνει γόρδιους γιὰ πλάκα.
Ὁ τελευταίος ἀφήνει τὴν πόρτα ἀνοιχτή..
Ε. Μύρων - 8. 2019
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου